памасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памашчу́ памо́сцім
2-я ас. памо́сціш памо́сціце
3-я ас. памо́сціць памо́сцяць
Прошлы час
м. памасці́ў памасці́лі
ж. памасці́ла
н. памасці́ла
Загадны лад
2-я ас. памасці́ памасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час памасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памасці́ць сов.

1. (всё, многое) вы́мостить, перемости́ть;

2. (нек-рое время) помости́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.

1. Вымасціць усё, многае.

2. і без дап. Масціць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помости́ть сов. памасці́ць; (камнем) пабрукава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемости́ть сов.

1. (всё, многое) памасці́ць, перамасці́ць; (камнем) пабрукава́ць, перабрукава́ць;

2. (заново) перамасці́ць; перабрукава́ць; см. перема́щивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Памост ’узвышша ў выглядзе пляцоўкі, насланай з дошак; падлога’ (ТСБМ, Шат., Янк. 3., Сл. ПЗБ, Гарэц.), ’падлога’ (Касп., Сцяшк. МГ, ДАБМ, 954; Шпіл., Хрэст. па бел. дыялекталогіі, 334, Бір. дыс.), ’падстаўка з хворасту пад дуплянкі’ (Мат. Гом.), помосто́к ’ступенькі перад уваходам у дом’ (Шушк.). Рус. помо́ст, укр. помо́ст, ст.-рус. помостъ ’падлога, дах, ярус; рыначная плошча’, помостити. Фасмер (3, 323) лічыць ад po‑ і мост (гл.), але магчыма і аддзеяслоўнае ўтварэнне ад памасціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)