Памага́ч ’памочнік’ (Нас., Гарэц., Янк. 1, Інстр. III), памага́чы ’тс’ (Нас., Гарэц.). Да памагаць са старажытным суф. ‑ačь (гл. SP, 1, 102).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

памочнік, памагаты, падручны; памагач, памагатар, падсобнік (разм.) □ правая рука

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)