Палі́цы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Палі́цы
Р. Палі́цаў
Палі́ц
Д. Палі́цам
В. Палі́цы
Т. Палі́цамі
М. Палі́цах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́ліца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ліца па́ліцы
Р. па́ліцы па́ліц
Д. па́ліцы па́ліцам
В. па́ліцу па́ліцы
Т. па́ліцай
па́ліцаю		 па́ліцамі
М. па́ліцы па́ліцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. палі́ца палі́цы
Р. палі́цы палі́ц
Д. палі́цы палі́цам
В. палі́цу палі́цы
Т. палі́цай
палі́цаю		 палі́цамі
М. палі́цы палі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стэла́ж

‘паліцы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэла́ж стэлажы́
Р. стэлажа́ стэлажо́ў
Д. стэлажу́ стэлажа́м
В. стэла́ж стэлажы́
Т. стэлажо́м стэлажа́мі
М. стэлажы́ стэлажа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папа́даць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; -аем, -аеце, -аюць; зак.

Упасці ў вялікай колькасці або многа разоў, адзін за другім.

З паліцы пападалі кніжкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кішачнапо́ласцевыя, ‑ых.

Тып мнагаклетачных беспазваночных жывёлін, да якіх адносяцца паліцы, медузы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Абл. Баханка. Пад столлю на паліцы міскі, чыгуны, дзве куліды хлеба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збано́к, ‑нка, м.

Невялікі збан; тое, што і збан. Волечка даставала з паліцы збанок і накрывала яго цадзілкай. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бубна́ч, ‑а, м.

Разм. Тое, што і барабаншчык. Тут ускочыў у хату бубнач і схапіў з-пад паліцы бубен. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́цца, дзе́нуся, дзе́нешся, дзе́нецца; дзе́нься; зак. (разм.).

1. Знікнуць, прапасці.

Куды ён дзеўся? Нікуды ён не дзенецца.

2. Знайсці сабе месца, прытулак.

У незнаёмым горадзе не ведаеш, куды д. нанач.

|| незак. дзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Куды ж мне д.? Кудысьці кнігі з паліцы дзяваюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)