паліпо́ід
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паліпо́ід |
паліпо́іды |
| Р. |
паліпо́іда |
паліпо́ідаў |
| Д. |
паліпо́іду |
паліпо́ідам |
| В. |
паліпо́іда |
паліпо́ідаў |
| Т. |
паліпо́ідам |
паліпо́ідамі |
| М. |
паліпо́ідзе |
паліпо́ідах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паліпо́ід м., зоол. полипо́ид
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паліпо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.
Спец. Недаразвіты паліп (у 1 знач.).
[Грэч. polýpus — паліп і eidos — від.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полипо́ид зоол. паліпо́ід, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)