паліме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паліме́р паліме́ры
Р. паліме́ра паліме́раў
Д. паліме́ру паліме́рам
В. паліме́р паліме́ры
Т. паліме́рам паліме́рамі
М. паліме́ры паліме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліме́р-паліме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паліме́р-паліме́рны паліме́р-паліме́рная паліме́р-паліме́рнае паліме́р-паліме́рныя
Р. паліме́р-паліме́рнага паліме́р-паліме́рнай
паліме́р-паліме́рнае
паліме́р-паліме́рнага паліме́р-паліме́рных
Д. паліме́р-паліме́рнаму паліме́р-паліме́рнай паліме́р-паліме́рнаму паліме́р-паліме́рным
В. паліме́р-паліме́рны (неадуш.)
паліме́р-паліме́рнага (адуш.)
паліме́р-паліме́рную паліме́р-паліме́рнае паліме́р-паліме́рныя (неадуш.)
паліме́р-паліме́рных (адуш.)
Т. паліме́р-паліме́рным паліме́р-паліме́рнай
паліме́р-паліме́рнаю
паліме́р-паліме́рным паліме́р-паліме́рнымі
М. паліме́р-паліме́рным паліме́р-паліме́рнай паліме́р-паліме́рным паліме́р-паліме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поліэтыле́н, -у, м.

Сінтэтычны палімер на аснове этылену.

|| прым. поліэтыле́навы, -ая, -ае.

Поліэтыленавая вытворчасць.

П. настольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліме́ры, -раў (ед. паліме́р, -ру м.) хим. полиме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліме́ры, -аў, адз. паліме́р, -а, м.

Высокамалекулярныя хімічныя злучэнні, якія складаюцца з аднародных, што паўтараюцца, груп атамаў і шырока прымяняюцца ў тэхніцы.

Прыродныя п.

|| прым. паліме́рны, -ая, -ае.

Палімерныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліме́ры, ‑аў; адз. палімер, ‑а, м.

Спец. Арганічныя рэчывы, малекулы якіх складаюцца з вялікай колькасці простых малекулярных звенняў з рознай атамнай структурай.

[Ад грэч. polymerēs — які складаецца з многіх частак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)