палі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палі́льшчык палі́льшчыкі
Р. палі́льшчыка палі́льшчыкаў
Д. палі́льшчыку палі́льшчыкам
В. палі́льшчыка палі́льшчыкаў
Т. палі́льшчыкам палі́льшчыкамі
М. палі́льшчыку палі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палі́льшчык м. пали́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пали́льщик

1. асма́льшчык, -ка м.; см. пали́ть​I 1;

2. палі́льшчык, -ка м.; см. пали́ть​I 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)