паліза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паліжу́ палі́жам
2-я ас. палі́жаш палі́жаце
3-я ас. палі́жа палі́жуць
Прошлы час
м. паліза́ў паліза́лі
ж. паліза́ла
н. паліза́ла
Загадны лад
2-я ас. паліжы́ паліжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паліза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліза́ць сов. полиза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., каго-што.

Лізаць некаторы час; лізнуць некалькі разоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полиза́ть сов. паліза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наліза́цца, -ліжу́ся, -ліжашся, -ліжацца; -ліжы́ся; зак.

1. чаго. Уволю палізаць (разм.).

Н. мёду.

2. чаго і без дап. Напіцца дап’яна (разм., груб.).

Во налізаўся, на нагах не можа стаяць.

|| незак. налі́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пасуло́тацца ’запэцкацца’, пасулотаць ’палізаць, зрабіць абы-як’ (паст., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. sulótis ’сачыцца’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 437).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наліза́цца, ‑ліжуся, ‑ліжашся, ‑ліжацца; зак.

1. чаго. Разм. Уволю, многа палізаць. Налізацца смятаны.

2. Груб. Напіцца дап’яна. [Стрыбульскі:] — Скажы, каб ніхто там не напіваўся! Застрэлю на месцы, калі хто наліжацца! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)