палігра́фія, -і, ж.

Галіна тэхнікі, прамысловасць, якая занята друкаваннем кніг, газет і пад.

|| прым. паліграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліграфі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. паліграфі́я
Р. паліграфі́і
Д. паліграфі́і
В. паліграфі́ю
Т. паліграфі́яй
паліграфі́яю
М. паліграфі́і

Іншыя варыянты: палігра́фія.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палігра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. палігра́фія
Р. палігра́фіі
Д. палігра́фіі
В. палігра́фію
Т. палігра́фіяй
палігра́фіяю
М. палігра́фіі

Іншыя варыянты: паліграфі́я.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паліграфі́я ж. полиграфи́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палігра́фія, ‑і, ж.

Галіна прамысловасць якая занята выпускам усіх відаў друкаванай прадукцыі.

[Ад грэч. polý — многа і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полиграфи́я палігра́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)