паляты́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паляты́нка |
паляты́нкі |
| Р. |
паляты́нкі |
паляты́нак |
| Д. |
паляты́нцы |
паляты́нкам |
| В. |
паляты́нку |
паляты́нкі |
| Т. |
паляты́нкай
паляты́нкаю |
паляты́нкамі |
| М. |
паляты́нцы |
паляты́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паляты́нка ж., обл. подхому́тник м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Паля́тынка ’падхамутнік’ (БРС, Нар. сл.). З польск. palatynka ’футравы каўнер на шыю’. Параўн. паланти́н.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подхому́тник м. падхаму́тнік, -ка м., обл. паляты́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)