Verbum

дактыласкапі́я, -і, ж. (спец.).

Вывучэнне будовы ліній скуры на ўнутраным баку пальцаў рук, а таксама метад устанаўлення асобы па адбітках пальцаў.

|| прым. дактыласкапі́чны, -ая, -ае.

Д. аналіз.

шурпа́ціць, -па́чу, -па́ціш, -па́ціць; незак., што.

Рабіць шурпатым.

Раствор шурпаціць скуру пальцаў.

пазно́гаць, -гця, мн. -гці, -гцяў, м.

Рагавое покрыва на канцах пальцаў чалавека.

|| прым. пазно́гцевы, -ая, -ае.

пяцярня́, -і́; мн. -і́, -рэ́нь, ж. (разм.).

Пяць пальцаў рукі разам з далонню.

Запусціць у ягады ўсю пяцярню.

ды́бачкі, -чак.

У выразах: на дыбачках і на дыбачкі — на кончыках пальцаў ног.

Хадзіць на дыбачках.

Стаць на д.

няпарнакапы́тныя, -ых, адз. няпарнакапы́тнае, -ага, н.

Атрад млекакормячых з няцотным лікам пальцаў, якія ўтвараюць капыт (адносяцца конь, насарог і тапір).

дактылало́гія, -і, ж. (спец.).

Своеасаблівая форма маўлення глуханямых: узнаўленне пры дапамозе пальцаў рук арфаграфічнай формы слова; ручная азбука.

|| прым. дактылалагі́чны, -ая, -ае.

кісць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Частка рукі, якая складаецца з запясця, пясці і пальцаў.

|| прым. кі́сцевы, -ая, -ае (спец.).

Кісцевое раненне.