па́льмавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́льмавы |
па́льмавая |
па́льмавае |
па́льмавыя |
| Р. |
па́льмавага |
па́льмавай па́льмавае |
па́льмавага |
па́льмавых |
| Д. |
па́льмаваму |
па́льмавай |
па́льмаваму |
па́льмавым |
| В. |
па́льмавы (неадуш.) па́льмавага (адуш.) |
па́льмавую |
па́льмавае |
па́льмавыя (неадуш.) па́льмавых (адуш.) |
| Т. |
па́льмавым |
па́льмавай па́льмаваю |
па́льмавым |
па́льмавымі |
| М. |
па́льмавым |
па́льмавай |
па́льмавым |
па́льмавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́льмавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пальмы, пальмаў. Пальмавы ліст. // Які складаецца з пальмаў (пра лес, парк і пад.). Цяпер і я сяджу у пальмавых алеях, Гляджу у даль і слухаю прыбой. Гурло. // Які зроблены, атрыманы з пальмы, яе пладоў. Пальмавы цукар. Пальмавае віно.
2. у знач. наз. па́льмавыя, ‑ых. Сямейства аднадольных раслін, якія растуць у тропіках і субтропіках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́льма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Паўднёвае вечназялёнае дрэва з прамым негалінастым ствалом і кронай з перыстых або веерападобных лістоў.
Какосавая п.
Фінікавая п.
◊
Пальма першынства — першае месца ў дасягненні чаго-н., перавага ў чым-н. [ад звычаю ў Старажытнай Грэцыі ўзнагароджваць пераможцу ў спаборніцтвах пальмавай галінкай або вянком].
|| прым. па́льмавы, -ая, -ае.
Пальмавая галіна.
Пальмавы алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́льмовый па́льмавы;
па́льмовая ветвь па́льмавая галі́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)