палысе́ць гл. лысець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палысе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палысе́ю палысе́ем
2-я ас. палысе́еш палысе́еце
3-я ас. палысе́е палысе́юць
Прошлы час
м. палысе́ў палысе́лі
ж. палысе́ла
н. палысе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час палысе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палысе́ць сов. полысе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць лысым; аблысець. Хто памятае.. [Астаповіча].., расказваюць цяпер, што ён.. адразу нейк пачаў выдавацца як бы раптоўна пастарэлым. Бадай што зусім палысела яго галава і пасівелі вусы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Паступова станавіцца лысым.

|| зак. аблысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е, злысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і палысе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; наз. аблысе́нне, -я, н. і палысе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полысе́ть сов. палысе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палысе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. палысець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Страціць валасы, зрабіцца лысым; палысець. Здавалася.. [бацька] паменшаў, раздаўся ў плячах, зусім аблысеў. Грахоўскі. // перан. Агаліцца, пазбавіцца покрыва. □ Снег хутка раставаў, і за дзень узгоркі аблыселі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)