палыно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палыно́вы палыно́вая палыно́вае палыно́выя
Р. палыно́вага палыно́вай
палыно́вае		 палыно́вага палыно́вых
Д. палыно́ваму палыно́вай палыно́ваму палыно́вым
В. палыно́вы (неадуш.)
палыно́вага (адуш.)		 палыно́вую палыно́вае палыно́выя (неадуш.)
палыно́вых (адуш.)
Т. палыно́вым палыно́вай
палыно́ваю		 палыно́вым палыно́вымі
М. палыно́вым палыно́вай палыно́вым палыно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палыно́вы полы́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палыно́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да палыну. Палыновы пах. □ Вецер варушыў палын на схілах замчышча. Лісце паварочвалася то адным, то другім бокам, і ад гэтага палыновыя купінкі хутка мянялі колер. Савіцкі. // Які зарос палыном. Палыновы стэп. // перан. Горкі, як палын. Гэта праўнукі тых, што хадзілі сюды басанож, з палыновай горыччу ў сэрцы. Брыль.

2. Зроблены з палыну. Палыновым венікам.. [Акуліна] змяла з падлогі склычаныя недакуркі. Вітка. // Настоены на палыне. Палыновая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палы́н, -у́, м.

Эфіраносная расліна з дробнымі кветкамі, з моцным пахам і горкім смакам.

|| прым. палы́нны, -ая, -ае і палыно́вы, -ая, -ае.

П. пах.

Палыновая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціпчако́ва-палыно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ціпчако́ва-палыно́вы ціпчако́ва-палыно́вая ціпчако́ва-палыно́вае ціпчако́ва-палыно́выя
Р. ціпчако́ва-палыно́вага ціпчако́ва-палыно́вай
ціпчако́ва-палыно́вае		 ціпчако́ва-палыно́вага ціпчако́ва-палыно́вых
Д. ціпчако́ва-палыно́ваму ціпчако́ва-палыно́вай ціпчако́ва-палыно́ваму ціпчако́ва-палыно́вым
В. ціпчако́ва-палыно́вы (неадуш.)
ціпчако́ва-палыно́вага (адуш.)		 ціпчако́ва-палыно́вую ціпчако́ва-палыно́вае ціпчако́ва-палыно́выя (неадуш.)
ціпчако́ва-палыно́вых (адуш.)
Т. ціпчако́ва-палыно́вым ціпчако́ва-палыно́вай
ціпчако́ва-палыно́ваю		 ціпчако́ва-палыно́вым ціпчако́ва-палыно́вымі
М. ціпчако́ва-палыно́вым ціпчако́ва-палыно́вай ціпчако́ва-палыно́вым ціпчако́ва-палыно́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

полы́нный палыно́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палы́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палыновы. Хто вас, прыветныя госцейкі сінія вузкіх палос, Пам на лугі, на палеткі палынныя кінуў, занёс? Васілёк. Да гаркаватага палыннага настою далучыўся пах сакавітай зелені. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

горкі, прагорклы / пра тлушч: ёлкі; палыновы (перан.) □ як чэмер

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)