палу́скаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палу́скаю |
палу́скаем |
| 2-я ас. |
палу́скаеш |
палу́скаеце |
| 3-я ас. |
палу́скае |
палу́скаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
палу́скаў |
палу́скалі |
| ж. |
палу́скала |
| н. |
палу́скала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
палу́скай |
палу́скайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
палу́скаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палу́скаць сов. пощёлкать, полущи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палу́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што
1. Злузаць усё, многае.
2. і без дап. Лускаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)