палупі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. палу́піцца палу́пяцца
Прошлы час
м. палупі́ўся палупі́ліся
ж. палупі́лася
н. палупі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час палупі́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палупі́цца сов., разг., в разн. знач. полупи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Разм. Трохі або поўнасцю аблупіцца. Фарба на сценах палупілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полупи́ться сов., разг. палупі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палу́шчыцца, ‑лушчыцца; зак.

Палупіцца, аблупіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)