палупцава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палупцу́ю |
палупцу́ем |
| 2-я ас. |
палупцу́еш |
палупцу́еце |
| 3-я ас. |
палупцу́е |
палупцу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
палупцава́ў |
палупцава́лі |
| ж. |
палупцава́ла |
| н. |
палупцава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
палупцу́й |
палупцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
палупцава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палупцава́ць сов., разг. посе́чь, поби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.
Разм. Лупцаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
попоро́тьII сов., разг. палупцава́ць, пабі́ць, пахваста́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)