палуна́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. палуна́е палуна́юць
Прошлы час
м. палуна́ў палуна́лі
ж. палуна́ла
н. палуна́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час палуна́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палуна́ць сов. попари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попари́ть сов. палуна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)