Пало́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пало́сы
Р. Пало́с
Пало́саў
Д. Пало́сам
В. Пало́сы
Т. Пало́самі
М. Пало́сах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пало́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пало́са пало́сы
Р. пало́сы пало́с
Д. пало́се пало́сам
В. пало́су пало́сы
Т. пало́сай
пало́саю		 пало́самі
М. пало́се пало́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паласа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паласа́ пало́сы
паласы́
Р. паласы́ пало́с
Д. паласе́ пало́сам
В. паласу́ пало́сы
паласы́
Т. паласо́й
паласо́ю		 пало́самі
М. паласе́ пало́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перапало́сы, -ая, -ае (разм.).

У палосы, плямы рознага колеру (пра масць жывёлы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. што. Рэзаць на палосы (спец.).

П. жалеза.

2. каго-што. Біць, пакідаючы рубцы, палосы на целе (разм.).

|| зак. спаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 2 знач.) і распаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. паласава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесозащи́тный лесаахо́ўны;

лесозащи́тные по́лосы лесаахо́ўныя пало́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полеахо́ўны полезащи́тный;

~ныя лясны́я пало́сы — полезащи́тные лесны́е по́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

полезащи́тный полеахо́ўны;

полезащи́тные лесны́е по́лосы полеахо́ўныя лясны́я пало́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снегазатрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для затрымання снегу. Снегазатрымальныя палосы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць крышталяў падзяляцца на лістападобныя палосы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)