пало́ска гл. паласа і палоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пало́ска пало́скі
Р. пало́скі пало́сак
Д. пало́сцы пало́скам
В. пало́ску пало́скі
Т. пало́скай
пало́скаю		 пало́скамі
М. пало́сцы пало́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пало́ска ж., уменьш. поло́ска; (в лапте — ещё) стро́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́са, -ы, мн. -ы, -ло́с, ж.

Тое, што і паласа (у 1—3 знач.).

|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -л6сцы, мн. -і, -сак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэст-пало́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэст-пало́ска тэст-пало́скі
Р. тэст-пало́скі тэст-пало́сак
Д. тэст-пало́сцы тэст-пало́скам
В. тэст-пало́ску тэст-пало́скі
Т. тэст-пало́скай
тэст-пало́скаю		 тэст-пало́скамі
М. тэст-пало́сцы тэст-пало́сках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паласа́, -ы́, мн. пало́сы і (з ліч. 2, 3, 4) паласы́, -ло́с, ж.

1. Доўгая роўная лінія (на малюнку, чарцяжы), след на якой-н. паверхні ад чаго-н.; доўгая вузкая частка якой-н. прасторы.

Чырвоныя і сінія палосы на хустцы.

П. на целе ад удару.

П. дыму.

2. Працяглы ўчастак чаго-н., пояс.

Гліністая п.

Прыфрантавая п.

3. Невялікі вузкі ўчастак ворнай зямлі сялянскага надзелу (гіст.).

4. Старонка ў наборы, у друкаваным выданні (спец.).

Газетная п.

5. перан. Прамежак часу, перыяд.

Самая шчаслівая п. яго жыцця.

6. перан. Настрой, стан.

Змрочная п. найшла на яго.

|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -ло́сцы, мн. -і, -сак, ж. (да 1—3 знач.).

Тканіна ў палоску.

|| прым. пало́сны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і паласны́, -а́я, -о́е (да 1 і 4 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поло́ска уменьш. пало́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́са

‘палоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́са па́сы
Р. па́сы па́с
Д. па́се па́сам
В. па́су па́сы
Т. па́сай
па́саю		 па́самі
М. па́се па́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брыжы́, -о́ў, адз. брыж, -а́, м.

Вузкая, сабраная ў зборачкі палоска тканіны, якой аздабляюць адзенне і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́стаць², -і, мн. -і, -ей, ж.

Палоска збажыны, занятая адной жняёй у час жніва.

Дажаць сваю п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)