пало́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пало́пванне пало́пванні
Р. пало́пвання пало́пванняў
Д. пало́пванню пало́пванням
В. пало́пванне пало́пванні
Т. пало́пваннем пало́пваннямі
М. пало́пванні пало́пваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пало́пванне ср., разг. похло́пывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пало́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. палопваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

похло́пывание

1. паля́пванне, -ння ср., пасту́кванне, -ння ср., пабра́згванне, -ння ср.;

2. паля́пванне, -ння ср., пало́пванне, -ння ср.;

3. паля́скванне, -ння ср.;

4. папля́скванне, -ння ср.;

5. пало́пванне, -ння ср., лапата́нне, -ння ср.;

6. пахло́пванне, -ння ср.; см. похло́пывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)