пало́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пало́жаны |
пало́жаная |
пало́жанае |
пало́жаныя |
| Р. |
пало́жанага |
пало́жанай
пало́жанае |
пало́жанага |
пало́жаных |
| Д. |
пало́жанаму |
пало́жанай |
пало́жанаму |
пало́жаным |
| В. |
пало́жаны (неадуш.)
пало́жанага (адуш.) |
пало́жаную |
пало́жанае |
пало́жаныя (неадуш.)
пало́жаных (адуш.) |
| Т. |
пало́жаным |
пало́жанай
пало́жанаю |
пало́жаным |
пало́жанымі |
| М. |
пало́жаным |
пало́жанай |
пало́жаным |
пало́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пало́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пало́жаны |
пало́жаная |
пало́жанае |
пало́жаныя |
| Р. |
пало́жанага |
пало́жанай
пало́жанае |
пало́жанага |
пало́жаных |
| Д. |
пало́жанаму |
пало́жанай |
пало́жанаму |
пало́жаным |
| В. |
пало́жаны (неадуш.)
пало́жанага (адуш.) |
пало́жаную |
пало́жанае |
пало́жаныя (неадуш.)
пало́жаных (адуш.) |
| Т. |
пало́жаным |
пало́жанай
пало́жанаю |
пало́жаным |
пало́жанымі |
| М. |
пало́жаным |
пало́жанай |
пало́жаным |
пало́жаных |
Кароткая форма: пало́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пало́жаны
1. поло́женный;
2. на́стланный;
3. уло́женный;
1-3 см. палажы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пало́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад палажыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
основополо́жный асно́ўны, пало́жаны ў асно́ву.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панара́д, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Каркас, аснова калёс. Скрыпяць калёсы, панарад іх дрыжыць, ляскае. Каваль. Пуда лішняга не кладзі на воз, бо .. колы лезуць і лезуць у пясок, бы на той свет, а воз асядае, пакуль зусім не ляжа на зямлю панарадам. Сачанка.
2. Калёсы без драбін. [Мікіта] выцягнуў панарады, палажыў на іх дошкі і стаў навальваць гной. Колас. У дварэ .. стаяў новы панарад, на якім быў ужо паложаны плуг. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капе́ц, ‑пца, м.
1. Куча агародніны, накрытая ад марозу саломай і прысыпаная зверху зямлёй. Капец буракоў. □ Засыпаюць бульбу ў капцы таксама хлопцы. Выкопваюць доўгую прамавугольную яму, засцілаюць дол, берагі саломай і воз за возам насыпаюць высокі конус, які затым зноў накрываецца саломай і, засыпаецца зямлёй. Навуменка. Гаспадар сёння абладзіў капец бульбы, абгледзеў яго так, каб ніводная бульбіна не прапала. Сабаленка.
2. Насып са слупам як межавы знак. З капца тырчаў новы дубовы слупок, на абчасаным баку яго быў выпалены дзяржаўны герб. Галавач. Але праведзена граніца, На ёй пастаўлены капец, Парог паложаны — канец! Колас.
3. Разм. Насып, курган, звычайна надмагільны. Над гэтым салдацкім капцом дарагім Прашу аднагодкаў: праверце, Ці не зараслі дзе да родных магіл Сцяжыны — у полі і ў сэрцы! Гілевіч.
4. звычайна мн. (капцы́, ‑оў). Разм. Смерць, пагібель, канец. Доўга хварэў пан. Усе думалі, што капцы ўжо яму. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асно́ва ж.
1. в разн. знач. основа́ние ср.;
а. буды́нка — основа́ние зда́ния;
а. трохвуго́льніка — мат. основа́ние треуго́льника;
во́дныя ~вы — хим. во́дные основа́ния;
2. (базис) осно́ва;
эканамі́чная а. — экономи́ческая осно́ва;
3. грам. осно́ва;
а. сло́ва — осно́ва сло́ва;
4. текст. осно́ва; (наснованная пряжа) сно́вка;
5. (внутренняя опорная часть предмета) осно́ва, скеле́т м., сте́ржень м.;
6. только мн. осно́вы;
~вы хі́міі — осно́вы хи́мии;
7. только мн. (основание, принцип) нача́ла;
8. только мн. перен. усто́и;
сяме́йныя ~вы — семе́йные усто́и;
◊ пало́жаны ў ~ву — поло́женный в осно́ву;
палажы́ць у ~ву (у ~ву асно́ў) — положи́ть во главу́ угла́;
залажы́ць (закла́сці) ~вы — заложи́ть осно́вы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)