пале́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пале́так пале́ткі
Р. пале́тка пале́ткаў
Д. пале́тку пале́ткам
В. пале́так пале́ткі
Т. пале́ткам пале́ткамі
М. пале́тку пале́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пале́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы.

Кукурузныя палеткі.

|| прым. пале́тачны, -ая, -ае і пале́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пале́так, -тка м., с.-х. клин;

яравы́ п. — ярово́й клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пале́так, ‑тка, м.

Участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы. Адразу ад лесу пачынаўся вялікі палетак, засеяны жытам. Шахавец. Перад вачыма паўстала чорная аблога леташніх кукурузных палеткаў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пале́так1 ’участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы’ (ТСБМ), пылетак ’тс’ (Бяльк.), пале́так, поле́ток, полі́ток, полі͡етокпалетак; адна з трох частак ворнай зямлі пры трохполлі’ (Сл. ПЗБ). Польск. poletek ’тс’. Краўчук (Бел.-укр. ізал., 38) супастаўляе з укр. гуц. полі́ток ’паланіна, якая здаецца ў арэнду на лета’ і ўзводзіць бел. яцевыя формы да polětъкъ < lěto. Неяцевыя формы, на яго думку, запазычаны з польск. poletek, ст.-польск. poletek < polьtъkъ ад слав. polьtъkъ ’палова’.

Пале́так2 ’аднагодак’ (Бяльк.). Да ле́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пале́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пале́тка пале́ткі
Р. пале́ткі пале́так
Д. пале́тцы пале́ткам
В. пале́тку пале́ткі
Т. пале́ткай
пале́ткаю
пале́ткамі
М. пале́тцы пале́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яравы́, -а́я, -о́е.

1. Пра злакі: які высяваецца вясной і выспявае летам ці восенню ў год сяўбы.

Яравая пшаніца.

Уборка яравых (наз.).

2. Засеяны такімі злакамі.

Я. палетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажа́ты зажа́тый;

з. пале́так — зажа́тый клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́рны с.-х. парово́й;

п. пале́так — парово́е по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярово́й с.-х. яравы́;

ярово́й клин яравы́ пале́так;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)