пале́пшанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пале́пшанне |
пале́пшанні |
| Р. |
пале́пшання |
пале́пшанняў |
| Д. |
пале́пшанню |
пале́пшанням |
| В. |
пале́пшанне |
пале́пшанні |
| Т. |
пале́пшаннем |
пале́пшаннямі |
| М. |
пале́пшанні |
пале́пшаннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пале́пшанне ср., см. паляпшэ́нне
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пале́пшанне, ‑я, н.
Тое, што і паляпшэнне. [Страмілін:] Я прапаную падтрымаць таварыша Гусаковіча і ўзяцца за палепшанне канструкцыі. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пале́пшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.
Зрабіць лепшым.
П. якасць прадукцыі.
П. настрой.
|| незак. паляпша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. паляпшэ́нне, -я, н. і пале́пшанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)