палемі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| палемі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палемі́чна-ірані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палемі́чна-ірані́чны |
палемі́чна-ірані́чная |
палемі́чна-ірані́чнае |
палемі́чна-ірані́чныя |
| Р. |
палемі́чна-ірані́чнага |
палемі́чна-ірані́чнай
палемі́чна-ірані́чнае |
палемі́чна-ірані́чнага |
палемі́чна-ірані́чных |
| Д. |
палемі́чна-ірані́чнаму |
палемі́чна-ірані́чнай |
палемі́чна-ірані́чнаму |
палемі́чна-ірані́чным |
| В. |
палемі́чна-ірані́чны (неадуш.)
палемі́чна-ірані́чнага (адуш.) |
палемі́чна-ірані́чную |
палемі́чна-ірані́чнае |
палемі́чна-ірані́чныя (неадуш.)
палемі́чна-ірані́чных (адуш.) |
| Т. |
палемі́чна-ірані́чным |
палемі́чна-ірані́чнай
палемі́чна-ірані́чнаю |
палемі́чна-ірані́чным |
палемі́чна-ірані́чнымі |
| М. |
палемі́чна-ірані́чным |
палемі́чна-ірані́чнай |
палемі́чна-ірані́чным |
палемі́чна-ірані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палемі́чна-публіцысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палемі́чна-публіцысты́чны |
палемі́чна-публіцысты́чная |
палемі́чна-публіцысты́чнае |
палемі́чна-публіцысты́чныя |
| Р. |
палемі́чна-публіцысты́чнага |
палемі́чна-публіцысты́чнай
палемі́чна-публіцысты́чнае |
палемі́чна-публіцысты́чнага |
палемі́чна-публіцысты́чных |
| Д. |
палемі́чна-публіцысты́чнаму |
палемі́чна-публіцысты́чнай |
палемі́чна-публіцысты́чнаму |
палемі́чна-публіцысты́чным |
| В. |
палемі́чна-публіцысты́чны (неадуш.)
палемі́чна-публіцысты́чнага (адуш.) |
палемі́чна-публіцысты́чную |
палемі́чна-публіцысты́чнае |
палемі́чна-публіцысты́чныя (неадуш.)
палемі́чна-публіцысты́чных (адуш.) |
| Т. |
палемі́чна-публіцысты́чным |
палемі́чна-публіцысты́чнай
палемі́чна-публіцысты́чнаю |
палемі́чна-публіцысты́чным |
палемі́чна-публіцысты́чнымі |
| М. |
палемі́чна-публіцысты́чным |
палемі́чна-публіцысты́чнай |
палемі́чна-публіцысты́чным |
палемі́чна-публіцысты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ілжы́вы і лжы́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Схільны да хлусні, падману; непраўдзівы, хлуслівы. Ілжывы чалавек. □ Але што .. [ксяндза і яго сястру] прымушае быць такімі лжывымі, ліслівымі, так прыкідвацца! Чарнышэвіч.
2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман, няпраўду; наўмысна скажоны. Ілжывыя словы. Ілжывыя звесткі. Ілжывыя паказанні. // Прытворны, фальшывы. Ілжывы пафас. Ілжывая сціпласць. □ Творы пісьменніка палемічна завостраны супраць ілжывай «экзотыкі» буржуазна-прыгодніцкіх раманаў. Гіст. бел. сав. літ.
3. Які не адпавядае сапраўднасці, рэчаіснасць памылковы. Ілжывыя вывады. Ілжывае вучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)