палга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. палгу́ палжо́м
2-я ас. палжэ́ш палжаце́
3-я ас. палжэ́ палгу́ць
Прошлы час
м. палга́ў палга́лі
ж. палга́ла
н. палга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час палга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палга́ць сов. полга́ть, повра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палга́ць, ‑лгу, ‑лжэш, ‑лжэ; ‑лжом, ‑лжаце; зак.

Ілгаць некаторы час; пахлусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налга́цца, ‑лгуся, ‑лжэшся, ‑лжэцца; ‑лжомся, ‑лжацеся, ‑лгуцца; зак.

Разм. Многа палгаць. У голад людзі намруцца, а ў вайну налгуцца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)