пала́шчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пала́шчу |
пала́шчым |
| 2-я ас. |
пала́шчыш |
пала́шчыце |
| 3-я ас. |
пала́шчыць |
пала́шчаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пала́шчыў |
пала́шчылі |
| ж. |
пала́шчыла |
| н. |
пала́шчыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пала́шчы |
пала́шчыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пала́шчыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пала́шчыць сов. поласка́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пала́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго-што.
Лашчыць некаторы час. Ваўчок сыйшаў з хаты, палашчыў калматага шэрага сабаку на ланцугу.. і пакрочыў галоўнай вуліцай.. у МТС. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поласка́ть сов. папе́сціць, пала́шчыць; см. ласка́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поне́жить сов. папе́сціць; (поголубить) пагалу́біць, памілава́ць; (полоскать) пала́шчыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)