пала́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пала́шчуся пала́шчымся
2-я ас. пала́шчышся пала́шчыцеся
3-я ас. пала́шчыцца пала́шчацца
Прошлы час
м. пала́шчыўся пала́шчыліся
ж. пала́шчылася
н. пала́шчылася
Загадны лад
2-я ас. пала́шчыся пала́шчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пала́шчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пала́шчыцца сов. поласка́ться, пола́ститься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́шчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑лічыцца; зак.

Лашчыцца некаторы час. [У час нашай размовы] падбег палашчыцца .. сабачка Рыжман. Лужанін. Часам .. [Веры] вельмі хацелася закрыць кнігу, палашчыцца ў цёплых сонечных промнях. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поласка́ться пала́шчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пола́ститься сов., разг. пала́шчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намілава́цца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

Разм. Налюбавацца адзін на аднаго, палашчыцца. [Раман:] — Івана толькі Кавалевіча шкода і маладзіцу яго. Не нацешыліся, не намілаваліся яшчэ, а ўжо, бедная, удав[а]. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)