Verbum

анлайнавы слоўнік

палацёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Работнік, які націрае паркетныя падлогі.

2. Бытавая машына для націрання паркетнай падлогі.

Электрычны п.

|| прым. палацёрскі, -ая, -ае (да 1 знач.) і палацёрны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палацё́р

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палацё́р

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

палацёр м. полотёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палацёр, ‑а, м.

1. Чалавек, які націрае падлогу (звычайна паркет).

2. Прылада для націрання падлогі. Электрычны палацёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полотёр палацёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палацёрны, -ая, -ае.

1. гл. палацёр.

2. Які мае адносіны да працы палацёра, да націрання падлогі.

Палацёрныя работы.

Палацёрная шчотка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)