пала́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пала́тны пала́тная пала́тнае пала́тныя
Р. пала́тнага пала́тнай
пала́тнае		 пала́тнага пала́тных
Д. пала́тнаму пала́тнай пала́тнаму пала́тным
В. пала́тны (неадуш.)
пала́тнага (адуш.)		 пала́тную пала́тнае пала́тныя (неадуш.)
пала́тных (адуш.)
Т. пала́тным пала́тнай
пала́тнаю		 пала́тным пала́тнымі
М. пала́тным пала́тнай пала́тным пала́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пала́тны пала́тный;

~ная сястра́ — пала́тная сестра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палаты (у 3 знач.), абслугоўвае яе. Працаваць у шпіталі палатным урачом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́та¹, -ы, ДМ -ла́це, мн. -ы, -ла́т, ж.

1. Вялікі, пышна аздоблены будынак, памяшканне (уст.).

Княжацкія палаты.

2. Асобны пакой у бальніцы, лячэбнай установе.

Шпітальная п.

|| прым. пала́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пала́тный пала́тны;

пала́тная сестра́ пала́тная сястра́;

◊

ума́ пала́та мо́цная галава́; ро́зуму бага́та, з вялі́кім ро́зумам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)