пала́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пала́плю пала́пім
2-я ас. пала́піш пала́піце
3-я ас. пала́піць пала́пяць
Прошлы час
м. пала́піў пала́пілі
ж. пала́піла
н. пала́піла
Загадны лад
2-я ас. пала́п пала́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час пала́піўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пала́піць сов., разг., см. пала́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Разм. Палатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полата́ть сов., прост. палата́ць, пала́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перелата́ть сов., разг. перала́таць, перала́піць, пала́таць, пала́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́плены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палапіць.

2. у знач. прым. Палатаны. Пад [шынялём] была старая палапленая ватоўка. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

почини́ть сов., прям., перен. папра́віць, адрамантава́ць; (положить заплаты) пала́таць, пала́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перечи́нить сов., разг.

1. (починить всё, многое) папра́віць; (отремонтировать) парама́нтаваць; (наложить заплаты) пала́таць, пала́піць;

2. (починить заново) перавастры́ць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)