палапата́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палапачу́ |
палапо́чам |
| 2-я ас. |
палапо́чаш |
палапо́чаце |
| 3-я ас. |
палапо́ча |
палапо́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
палапата́ў |
палапата́лі |
| ж. |
палапата́ла |
| н. |
палапата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палапачы́ |
палапачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палапата́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палапата́ць сов.
1. (крыльями) похло́пать;
2. поболта́ть;
3. (невнятно, несвязно поговорить нек-рое время) полопота́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палапата́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; зак.
Лапатаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налапата́цца, ‑пачуся, ‑почашся, ‑почацца; зак.
Разм. Уволю, многа палапатаць; нагаварыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
потарато́рить сов., разг. пасаката́ць, палапата́ць; (поболтать) пабалбата́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поболта́тьII сов., разг. (поговорить) пагавары́ць, пабалбата́ць, палапата́ць; пабала́каць; см. болта́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
похло́пать сов.
1. (дверью) паля́паць, пасту́каць, (долго, неоднократно) папасту́каць, папасту́кваць, пабра́згаць, (долго, неоднократно) разг. папабра́згаць;
2. (по плечу) паля́паць, пало́паць;
3. (ладонью по телу, пощёлкать кнутом) паля́скаць, (долго, неоднократно) папаля́скаць, папаля́скваць;
4. (в ладоши, по воде) папля́скаць;
5. (крыльями) пало́паць, палапата́ць;
6. (пострелять) пахло́паць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)