палавыя - Пошук - Асноўныя

спе́рма, -ы, ж. (спец.).

Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палавы́

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

педэра́стыя, -і, ж. (спец.).

Палавая ненармальнасць: палавыя адносіны мужчыны з мужчынам.

|| прым. педэрасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёмна-палавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цёмна-палавы́	цёмна-палава́я	цёмна-палаво́е	цёмна-палавы́я
Р.	цёмна-палаво́га	цёмна-палаво́й цёмна-палаво́е	цёмна-палаво́га	цёмна-палавы́х
Д.	цёмна-палаво́му	цёмна-палаво́й	цёмна-палаво́му	цёмна-палавы́м
В.	цёмна-палавы́ (неадуш.) цёмна-палаво́га (адуш.)	цёмна-палаву́ю	цёмна-палаво́е	цёмна-палавы́я (неадуш.) цёмна-палавы́х (адуш.)
Т.	цёмна-палавы́м	цёмна-палаво́й цёмна-палаво́ю	цёмна-палавы́м	цёмна-палавы́мі
М.	цёмна-палавы́м	цёмна-палаво́й	цёмна-палавы́м	цёмна-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узро́става-палавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́става-палавы́	узро́става-палава́я	узро́става-палаво́е	узро́става-палавы́я
Р.	узро́става-палаво́га	узро́става-палаво́й узро́става-палаво́е	узро́става-палаво́га	узро́става-палавы́х
Д.	узро́става-палаво́му	узро́става-палаво́й	узро́става-палаво́му	узро́става-палавы́м
В.	узро́става-палавы́ (неадуш.) узро́става-палаво́га (адуш.)	узро́става-палаву́ю	узро́става-палаво́е	узро́става-палавы́я (неадуш.) узро́става-палавы́х (адуш.)
Т.	узро́става-палавы́м	узро́става-палаво́й узро́става-палаво́ю	узро́става-палавы́м	узро́става-палавы́мі
М.	узро́става-палавы́м	узро́става-палаво́й	узро́става-палавы́м	узро́става-палавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спе́рма, ‑ы, ж.

Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.

[Грэч. sperma — семя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яе́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Парная жаночая палавая залоза, у якой утвараюцца і спеюць палавыя клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы; палягчаць (лягчаць).

|| наз. кастра́цыя, -і, ж. і кастры́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дру́гасны, -ая, -ае.

Вытворны, не зыходны; які з’яўляецца другой, пазнейшай ступенню ў развіцці чаго-н.

Д. прадукт.

Другасныя спірты.

Другасныя палавыя адзнакі.

|| наз. дру́гаснасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семянні́к, ‑а, м.

Мужчынская палавая залоза, якая выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі — сперматазоіды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum