пакітава́ць гл. кітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакіту́ю пакіту́ем
2-я ас. пакіту́еш пакіту́еце
3-я ас. пакіту́е пакіту́юць
Прошлы час
м. пакітава́ў пакітава́лі
ж. пакітава́ла
н. пакітава́ла
Загадны лад
2-я ас. пакіту́й пакіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакітава́ць сов. (окна — во множестве) зама́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць усё, многае. Пакітаваць усе шыбы.

2. і без дап. Кітаваць некаторы час. Пакітаваць цэлую гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Замазваць кітам.

|| зак. закітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны і пакітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. кітава́нне, -я, н. і кіто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)