Паку́цце

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паку́цце
Р. Паку́цця
Д. Паку́ццю
В. Паку́цце
Т. Паку́ццем
М. Паку́цці

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паку́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паку́цце
Р. паку́цця
Д. паку́ццю
В. паку́цце
Т. паку́ццем
М. паку́цці

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Паку́цце ’покут’ (Шат.). З польск. pokucie ’тс’. Параўн. покут.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)