пакуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Укусіць у многіх месцах ці некалькі разоў.

2. Скусаць.

Хлопчыка пакусалі пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакуса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакуса́ю пакуса́ем
2-я ас. пакуса́еш пакуса́еце
3-я ас. пакуса́е пакуса́юць
Прошлы час
м. пакуса́ў пакуса́лі
ж. пакуса́ла
н. пакуса́ла
Загадны лад
2-я ас. пакуса́й пакуса́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакуса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакуса́ць сов. покуса́ть, искуса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Укусіць у многіх месцах або ўсіх, многіх. Хлопчыка пакусалі пчолы, ён увесь распух і пакутаваў страшэнна. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покуса́ть сов. пакуса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искуса́ть сов. скуса́ць, пакуса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Пакусаць, скусаць (многіх, у многіх месцах).

Сабака перакусаў многіх прахожых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакуса́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакуса́цца, ‑аецца; зак.

Пакусаць адзін другога. Сабакі перакусаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пожа́лить сов. (всех, многих) разг. паджа́ліць, пакуса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)