пакуры́ць, -куру́, -ку́рыш, -ку́рыць; зак.

1. Правесці некаторы час, курачы.

2. што. Скурыць усё, многае.

П. усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакуры́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакуру́ паку́рым
2-я ас. паку́рыш паку́рыце
3-я ас. паку́рыць паку́раць
Прошлы час
м. пакуры́ў пакуры́лі
ж. пакуры́ла
н. пакуры́ла
Загадны лад
2-я ас. пакуры́ пакуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пакуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакуры́ць сов.

1. в разн. знач. покури́ть;

п. лю́льку — покури́ть тру́бку;

дава́й паку́рым — дава́й поку́рим;

п. ла́данам — покури́ть ла́даном;

2. (всё, многое) искури́ть, вы́курить;

п. усе́ папяро́сы — искури́ть (вы́курить) все папиро́сы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што.

1. і без дап. Курыць некаторы час. Андрэй пакурыў і сам пачаў высыпаць кашы. Чарнышэвіч.

2. Скурыць усё, многае. Пакурыць усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пакуры́ць пакура́ць
Прошлы час
м. пакурэ́ў пакурэ́лі
ж. пакурэ́ла
н. пакурэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

покури́ть сов. пакуры́ць, (много, неоднократно) папаку́рваць, папакуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

Уволю, многа пакурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Зацягнуцца дымам адзін раз; трохі пакурыць. — Эх, братцы! Курнуць бы, Эх, курнуць! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паку́раны

1. в разн. знач. поку́ренный;

2. иску́ренный, вы́куренный;

1, 2 см. пакуры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.

Разм.

1. Зрабіць кароткі перапынак для курэння. Не даязджаючы вялікага аула, мы спыніліся перакурыць. Мікуліч.

2. што. Пакурыць, выкурыць, скурыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)