пакупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакупны́ пакупна́я пакупно́е пакупны́я
Р. пакупно́га пакупно́й
пакупно́е		 пакупно́га пакупны́х
Д. пакупно́му пакупно́й пакупно́му пакупны́м
В. пакупны́ (неадуш.)
пакупно́га (адуш.)		 пакупну́ю пакупно́е пакупны́я (неадуш.)
пакупны́х (адуш.)
Т. пакупны́м пакупно́й
пакупно́ю		 пакупны́м пакупны́мі
М. пакупны́м пакупно́й пакупны́м пакупны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакупны́, -а́я, -о́е.

1. Які звязаны з магчымасцямі купляць.

Пакупная здольнасць насельніцтва.

2. Такі, як пры куплі (пра цану).

Грошы, заплачаныя за будынак, залічваюцца ў кошт пакупной цаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калькуля́цыя, ‑і, ж.

Вылічэнне сабекошту, пакупной і прадажнай вартасці тавару, прадукцыі і інш.

[Лац. calculatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакупны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які звязаны з магчымасцямі купляць, служыць сродкам куплі. Пакупная здольнасць насельніцтва.

2. Такі, як пры куплі (пра цану). Сума, унесеная асобай, якая купіла з таргоў будынак, залічваецца ў кошт пакупной цаны. Грамадзянскі працэсуальны кодэкс БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)