пакругле́ць гл. круглець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакругле́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакругле́ю пакругле́ем
2-я ас. пакругле́еш пакругле́еце
3-я ас. пакругле́е пакругле́юць
Прошлы час
м. пакругле́ў пакругле́лі
ж. пакругле́ла
н. пакругле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пакругле́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакругле́ць сов. покругле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакругле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм.

1. Зрабіцца больш круглым, поўным. Вочы Карніцкага пакруглелі, гнеўна заторгаліся жаўлакі. Паслядовіч. Наташа паківала галавой і засмяялася.. Вочы яе засвяціліся, пакруглелі шчокі. Пташнікаў.

2. Патаўсцець, папаўнець. Пад падбародкам у.. [Сямёна] намеціўся валлячок, пакруглеў жывот. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца круглым (у 1 знач.), круглейшым.

Вочы ад здзіўлення круглеюць.

2. Таўсцець, папраўляцца.

|| зак. акругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пакругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

покругле́ть сов. пакругле́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)