пакро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакро́ю пакро́ім
2-я ас. пакро́іш пакро́іце
3-я ас. пакро́іць пакро́яць
Прошлы час
м. пакро́іў пакро́ілі
ж. пакро́іла
н. пакро́іла
Загадны лад
2-я ас. пакро́й пакро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакро́іць сов.

1. (всё, многое) перекрои́ть, покрои́ть; (хлеб и т.п.) поре́зать, наре́зать;

2. (нек-рое время) покрои́ть; (хлеб и т.п.) поре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Скроіць усё, многае. Пакроіць касцюмы.

2. Парэзаць, падзяліць на часткі ўсё, многае. Бацька пакроіў хлеб і парэзаў тонкае сала. Брыль.

3. і без дап. Кроіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покрои́ть сов. пакро́іць, (много, неоднократно) папакро́іць, папакро́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакроіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакро́ены перекро́енный, покро́енный; поре́занный, наре́занный; см. пакро́іць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

1. Пакроіць што‑н. нанава, іначай. Перакроіць сукенку. // перан. Змяніць, перарабіць што‑н. карэнным чынам. У другой паэме А. Бялевіча — роздум аб дружбе, аб каханні і праклён вайне, што перакроіла па-свойму чалавечыя лёсы, адабрала ў людзей шчасце. Гіст. бел. сав. літ.

2. Пакроіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)