пакрахта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакрахчу́ пакрэ́хчам
2-я ас. пакрэ́хчаш пакрэ́хчаце
3-я ас. пакрэ́хча пакрэ́хчуць
Прошлы час
м. пакрахта́ў пакрахта́лі
ж. пакрахта́ла
н. пакрахта́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пакрахта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакрахта́ць сов. покряхте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакрахта́ць,

гл. пакрактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакракта́ць, ‑кракчу, ‑крэкчаш, ‑крэкча і пакрахта́ць, ‑крахчу, ‑крэхчаш, ‑крэхча; зак.

Крактаць (крахтаць) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакракта́ць сов., см. пакрахта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покряхте́ть сов., разг. пакрахта́ць, пакракта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакрэ́ктванне і пакрэ́хтванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакрэктваць — пакрактаць, пакрэхтваць — пакрахтаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Да птушынай песні далучалася ад недалёкай рачулкі бязладнае і нястрымнае пакрэктванне жаб. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)