пако́рліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пако́рліва пако́рлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пако́рліва нареч. поко́рно, смире́нно, безро́потно, кро́тко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́ўчкі, прысл.

1. Нічога не гаворачы.

Сядзець м.

2. перан. Не пратэстуючы, пакорліва, маўкліва.

М. перанесці абразу.

3. перан. Паціху, тайком.

М. сядзець у засадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́тко нареч. лаго́дна, ці́ха, рахма́на; пако́рліва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смире́нно нареч. пако́рна, пако́рліва; ці́ха, ціхмя́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іша́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і асёл.

2. перан. Пра чалавека, які пакорліва, маўкліва выконвае самую цяжкую работу (разм.).

Зрабілі з мяне ішака.

|| прым. іша́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безро́потно нареч. пако́рліва, пако́рна; цярплі́ва; маўклі́ва; без нарака́нняў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квіта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Расквітвацца, разлічвацца. Як мне прыемна праз пісьмо дазнацца, Што ты, мой бацька, зараз партызан, Што ты рашыў з чужынцамі квітацца І не сагнуў пакорліва свой стан. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які крыху, злёгку сапрэў; сапрэлы знізу. Падапрэлае сена. □ Даніла пакорліва разуваўся, садзіўся на палок і апускаў у ваду падапрэлыя ад руплівага тупання пальцы. Кулакоўскі.

2. Разм. Які крыху падтаў. Падапрэлы снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліско́тны, ‑ая, ‑ае.

Які бліскаціць, пераліваючыся, іскрыцца. А ноч — то стрымае хмарку, каб тут пахадзіла. То бліскотнаю зоркай з вышыняў махне. Кірэенка. [Васіль] з нейкай злосцю павёў касою. Мокрая, бліскотная трава пакорліва, амаль нячутна легла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)