паклё́пніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паклё́пніца |
паклё́пніцы |
| Р. |
паклё́пніцы |
паклё́пніц |
| Д. |
паклё́пніцы |
паклё́пніцам |
| В. |
паклё́пніцу |
паклё́пніц |
| Т. |
паклё́пніцай паклё́пніцаю |
паклё́пніцамі |
| М. |
паклё́пніцы |
паклё́пніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паклёпніца ж. клеветни́ца, кля́узница, я́бедница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паклёпніца, ‑ы, ж.
Жан. да паклёпнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паклёпнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто паклёпнічае на каго-, што-н.
|| ж. паклёпніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поклёпщица паклёпніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клеветни́ца паклёпніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́тчица паклёпніца, -цы ж.; нагаво́ршчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагово́рщица нагаво́ршчыца, -цы ж.; паклёпніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кля́узница паклёпніца, -цы ж.; ка́верзніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изве́тчица уст. дано́счыца, -цы ж., паклёпніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)