паклы́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паклы́чаны паклы́чаная паклы́чанае паклы́чаныя
Р. паклы́чанага паклы́чанай
паклы́чанае		 паклы́чанага паклы́чаных
Д. паклы́чанаму паклы́чанай паклы́чанаму паклы́чаным
В. паклы́чаны (неадуш.)
паклы́чанага (адуш.)		 паклы́чаную паклы́чанае паклы́чаныя (неадуш.)
паклы́чаных (адуш.)
Т. паклы́чаным паклы́чанай
паклы́чанаю		 паклы́чаным паклы́чанымі
М. паклы́чаным паклы́чанай паклы́чаным паклы́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паклы́чаны паклы́чаная паклы́чанае паклы́чаныя
Р. паклы́чанага паклы́чанай
паклы́чанае		 паклы́чанага паклы́чаных
Д. паклы́чанаму паклы́чанай паклы́чанаму паклы́чаным
В. паклы́чаны (неадуш.)
паклы́чанага (адуш.)		 паклы́чаную паклы́чанае паклы́чаныя (неадуш.)
паклы́чаных (адуш.)
Т. паклы́чаным паклы́чанай
паклы́чанаю		 паклы́чаным паклы́чанымі
М. паклы́чаным паклы́чанай паклы́чаным паклы́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паклы́чаны паклы́чаная паклы́чанае паклы́чаныя
Р. паклы́чанага паклы́чанай
паклы́чанае		 паклы́чанага паклы́чаных
Д. паклы́чанаму паклы́чанай паклы́чанаму паклы́чаным
В. паклы́чаны (неадуш.)
паклы́чанага (адуш.)		 паклы́чаную паклы́чанае паклы́чаныя (неадуш.)
паклы́чаных (адуш.)
Т. паклы́чаным паклы́чанай
паклы́чанаю		 паклы́чаным паклы́чанымі
М. паклы́чаным паклы́чанай паклы́чаным паклы́чаных

Кароткая форма: паклы́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклы́чаны разг. помя́тый; поко́мканный, вскло́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паклычыць.

2. у знач. прым. Ускудлачаны, пакамечаны. Раіса Андрэеўна пяшчотна пацалавала Сярожу, расчасала на галоўцы белыя паклычаныя валасы. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кратаві́нне, ‑я, н., зб.

Разм. Кучкі зямлі, наточаныя кратамі. Дол быў няроўны, паклычаны кратавіннем. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)