паклада́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Тое, што і кастрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклада́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паклада́нец паклада́нцы
Р. паклада́нца паклада́нцаў
Д. паклада́нцу паклада́нцам
В. паклада́нца паклада́нцаў
Т. паклада́нцам паклада́нцамі
М. паклада́нцы паклада́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паклада́нец, -нца м., разг. кастра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклада́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, каго спакладалі, кастрыравалі; кастрат. Бычок-пакладанец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастра́т кастра́т, -та м.; разг. паклада́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скопе́ц

1. (кастрат) кастра́т, -та м., скапе́ц, -пца́ м., паклада́нец, -нца м.;

2. рел. скапе́ц, -пца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)