пакаёвы, -ая, -ае.

1. гл. пакой.

2. Хатні, звязаны са знаходжаннем у жылым памяшканні.

Пакаёвыя кветкі.

П. сабака (не дваровы). Пакаёвая тэмпература (звычайная для жылога памяшкання).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакаё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакаё́вы пакаё́вая пакаё́вае пакаё́выя
Р. пакаё́вага пакаё́вай
пакаё́вае		 пакаё́вага пакаё́вых
Д. пакаё́ваму пакаё́вай пакаё́ваму пакаё́вым
В. пакаё́вы (неадуш.)
пакаё́вага (адуш.)		 пакаё́вую пакаё́вае пакаё́выя (неадуш.)
пакаё́вых (адуш.)
Т. пакаё́вым пакаё́вай
пакаё́ваю		 пакаё́вым пакаё́вымі
М. пакаё́вым пакаё́вай пакаё́вым пакаё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакаёвы ко́мнатный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакаёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пакоя. У сэрца папросіш парады — Яно да паслугі гатова: Вядзе з пакаёвай засады Пад лівень, на вецер жыццёвы. Прануза.

2. Які знаходзіцца, жыве, расце ў пакоі. Служанкі вывелі на прагулку пакаёвых сабачак. Карпюк. Толькі ведай: да пары квітнеюць Кветкі пакаёвыя ў цяпле. Ставер.

•••

Пакаёвая тэмпература гл. тэмпература.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Асобнае памяшканне для жылля ў кватэры.

Ізаляваны п.

2. мн. Раскошныя жылыя памяшканні ў царскім палацы.

○

Прыёмны пакой — памяшканне ў бальніцы для прыёму хворых і аказання ім медыцынскай дапамогі.

|| прым. пакаёвы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкарацы́йна-пакаёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкарацы́йна-пакаёвы дэкарацы́йна-пакаёвая дэкарацы́йна-пакаёвае дэкарацы́йна-пакаёвыя
Р. дэкарацы́йна-пакаёвага дэкарацы́йна-пакаёвай
дэкарацы́йна-пакаёвае		 дэкарацы́йна-пакаёвага дэкарацы́йна-пакаёвых
Д. дэкарацы́йна-пакаёваму дэкарацы́йна-пакаёвай дэкарацы́йна-пакаёваму дэкарацы́йна-пакаёвым
В. дэкарацы́йна-пакаёвы (неадуш.)
дэкарацы́йна-пакаёвага (адуш.)		 дэкарацы́йна-пакаёвую дэкарацы́йна-пакаёвае дэкарацы́йна-пакаёвыя (неадуш.)
дэкарацы́йна-пакаёвых (адуш.)
Т. дэкарацы́йна-пакаёвым дэкарацы́йна-пакаёвай
дэкарацы́йна-пакаёваю		 дэкарацы́йна-пакаёвым дэкарацы́йна-пакаёвымі
М. дэкарацы́йна-пакаёвым дэкарацы́йна-пакаёвай дэкарацы́йна-пакаёвым дэкарацы́йна-пакаёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпіц², -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пакаёвы сабака з пушыстай поўсцю.

Карлікавы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́мнатный

1. пакаёвы;

2. (живущий, происходящий в комнатах) ха́тні; пакаёвы;

ко́мнатные цветы́ вазо́ны (ха́тнія кве́ткі);

ко́мнатная соба́ка пакаёвы саба́ка;

ко́мнатная температу́ра ха́тняя тэмперату́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

леўрэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікі пакаёвы сабачка з пароды хартоў.

|| прым. леўрэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камерды́нер, ‑а, м.

У буржуазна-дваранскім побыце — пакаёвы слуга, лакей.

[Ням. Kammerdiener.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)