пака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

Кашлянуць некалькі разоў; правесці некаторы час, кашляючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пака́шляць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пака́шляю пака́шляем
2-я ас. пака́шляеш пака́шляеце
3-я ас. пака́шляе пака́шляюць
Прошлы час
м. пака́шляў пака́шлялі
ж. пака́шляла
н. пака́шляла
Загадны лад
2-я ас. пака́шляй пака́шляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час пака́шляўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пака́шляць сов. пока́шлять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Кашлянуць некалькі разоў; кашляць на працягу некаторага часу. [Сымону] далі слова. Ён доўга не адважваўся, пасля выйшаў, без патрэбы пакашляў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пока́шлять сов. пака́шляць, (долго, неоднократно) папака́шліваць, папака́шляць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́шляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Многа, доўга пакашляць. Сотнікаў, падкурчыўшы босую параненую нагу, трымаўся за комін і кашляў. Цяпер ужо можна было не стрымлівацца і накашляцца ўволю. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)