пакара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакара́ны пакара́ная пакара́нае пакара́ныя
Р. пакара́нага пакара́най
пакара́нае		 пакара́нага пакара́ных
Д. пакара́наму пакара́най пакара́наму пакара́ным
В. пакара́ны (неадуш.)
пакара́нага (адуш.)		 пакара́ную пакара́нае пакара́ныя (неадуш.)
пакара́ных (адуш.)
Т. пакара́ным пакара́най
пакара́наю		 пакара́ным пакара́нымі
М. пакара́ным пакара́най пакара́ным пакара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакара́ны пакара́ная пакара́нае пакара́ныя
Р. пакара́нага пакара́най
пакара́нае		 пакара́нага пакара́ных
Д. пакара́наму пакара́най пакара́наму пакара́ным
В. пакара́ны (неадуш.)
пакара́нага (адуш.)		 пакара́ную пакара́нае пакара́ныя (неадуш.)
пакара́ных (адуш.)
Т. пакара́ным пакара́най
пакара́наю		 пакара́ным пакара́нымі
М. пакара́ным пакара́най пакара́ным пакара́ных

Кароткая форма: пакара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакара́ны нака́занный; пока́ранный; см. пакара́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакара́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́занный пакара́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пока́ранный пакара́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казнённый (умерщвлённый) пакара́ны сме́рцю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́бенік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, пакараны смерцю праз павешанне на шыбеніцы.

2. Свавольнік, балаўнік або той, хто заслугоўвае толькі шыбеніцы; бандыт, галаварэз (разм., лаянк.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заслу́жана нареч. заслу́женно;

з. пакара́ны — заслу́женно нака́зан

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяска́рны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся без пакарання, не пакараны. Бяскарны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)