пакалыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакалыва́ю пакалыва́ем
2-я ас. пакалыва́еш пакалыва́еце
3-я ас. пакалыва́е пакалыва́юць
Прошлы час
м. пакалыва́ў пакалыва́лі
ж. пакалыва́ла
н. пакалыва́ла
Загадны лад
2-я ас. пакалыва́й пакалыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакалыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакалыва́ць сов. пошата́ть, поколеба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошата́ть сов. пахіста́ць, пакалыва́ць, паківа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наста́лак (пасталоў ’сякера для кляпання кос’ (драг., Жыв. сл., Клім.). Ад настиліць ’наварыць сталлю’ (Бяльк.), настилюваты ’пакрываць сталлю’ (драг., Жыв. сл.), настальваць ’наводзіць што-небудзь жалезнае сталлю’ (Нас.), да сталь (гл.); настиліць ’набіць’ (Бяльк.) узнікла на базе папярэдняга значэння, параўн. настиліць зубы ’ўдарыць па зубах’ (Грыг.), настиліваць ’перан. рабіць ударамі сіне-барвовыя знакі’: пакалываць, насталиць кому носъ, вочы (Нас.), з далейшым развіццём семантыкі параўн. насталіць нос ’паставіць у няёмкае становішча’, насталіць (каго-небудзь) ’падгаварыць, сагітаваць’ (Растарг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

покача́ть​I сов.

1. (что-л., находящееся в подвешенном состоянии; ветром, волной) пакалыха́ць, пагайда́ць; (в люльке, на качелях, в гамаке и т. п. — ещё) пагу́шкаць; (убаюкивая — ещё) палюля́ць;

2. (пошатать что-л. неустойчивое или слабо закреплённое) пахіста́ць, пакалыха́ць, пакалыва́ць;

3. (поколебать в вертикальном направлении) павага́ць, пазы́баць;

4. (головой — при согласии) паківа́ць; (головой — при отрицании) пакруці́ць;

5. (ногой) пакалыха́ць, памаха́ць;

6. (на руках, выражая восторг, поздравляя с чем-л.) пакі́даць, пагу́шкаць, пакача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)