пакало́ць гл. калоць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакало́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакалю́ пако́лем
2-я ас. пако́леш пако́леце
3-я ас. пако́ле пако́люць
Прошлы час
м. пакало́ў пакало́лі
ж. пакало́ла
н. пакало́ла
Загадны лад
2-я ас. пакалі́ пакалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пакало́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакало́ць I сов.

1. (всё, многое) поколо́ть, переколо́ть; (свиней — ещё) поре́зать, прире́зать;

2. (во многих местах) исколо́ть, поколо́ть;

3. (чем-л. острым — нек-рое время) поколо́ть

пакало́ць II сов.

1. (расколоть всё, многое) поколо́ть; переколо́ть;

2. (нек-рое время) поколо́ть;

п. дро́вы — поколо́ть дрова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакало́ць ​1, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што.

1. Датыкаючыся чым‑н. вострым, укалоць у многіх месцах. Накалоць пальцы іголкай. □ Яны праблукалі некалькі гадзін .. Прыстала Клава, пакалола босыя ножкі, пачала адставаць. Шамякін.

2. Забіць, закалоць усіх, многіх. // Забіць на мяса ўсіх, многіх — пра свіней. Карову сабралі немцы, а парасят пакалолі паліцаі. Дайліда.

пакало́ць ​2, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., што.

1. Рассячы, пасячы на часткі; раздрабіць. Загадаў цар слугам спілаваць дуб, накалоць на дровы. Якімовіч.

2. Калоць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́ць², калю́, ко́леш, ко́ле; калі́; ко́латы; незак., што.

Рассякаць, здрабняць на часткі.

К. лёд.

К. дровы.

|| зак. раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы і пакало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы.

|| наз. ко́лка, -і, ДМ -лцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исколо́ть сов. скало́ць, пакало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Чым-н. вострым пакалоць у многіх месцах, усюды.

|| незак. сты́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

переколо́ть​II сов. перакало́ць, пакало́ць;

переколо́ть все дрова́ перакало́ць (пакало́ць) усе́ дро́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкало́ць

‘пакалоць вострым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкалю́ абко́лем
2-я ас. абко́леш абко́леце
3-я ас. абко́ле абко́люць
Прошлы час
м. абкало́ў абкало́лі
ж. абкало́ла
н. абкало́ла
Загадны лад
2-я ас. абкалі́ абкалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкало́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пасты́каць ’пакалоць у многііх месцах’ (Нас.). Да тыкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)