паё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паё́к |
пайкі́ |
| Р. |
пайка́ |
пайко́ў |
| Д. |
пайку́ |
пайка́м |
| В. |
паё́к |
пайкі́ |
| Т. |
пайко́м |
пайка́мі |
| М. |
пайку́ |
пайка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.
Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.
Хлебны п.
Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).
|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)